Kadınların espri yeteneği olmadığına dair yaygın bir algı vardır. Hele feministler, genellikle girdikleri ortamın neşesini kaçırmakla, ironiden anlamamakla, her şeyi fazla ciddiye almakla eleştirilirler. "Bunda gülünecek bir şey göremiyorum" dediğimiz anlarda mizahın imkânlarını mı kısıtlarız, yoksa o gülüşün başkasının yarasını derinleştirdiğine dikkat çektiğimiz için mi can sıkarız? Kahkahanın cinsiyeti var mıdır? Feminizm bizi nelere gülmekten 'alıkoyar', memnuniyetsizliğimiz mizaha nasıl yeni alanlar açar? Bu söyleşide, hayatımızdaki komik kadınlardan ve mizahın güçlendirici potansiyelinden bahsedeceğiz. "Komik kadın" algısının yanında neler getirdiğini, "komik" olmanın başka ne gibi hasletlerle çakıştığını tartışacağız. Kadın oyuncuların, yazarların, çizerlerin işlerinde kadınlık deneyimine dair ne yakalayabileceğimizi ve kendi gündelik hayatımızda ürettiğimiz mizahın bizi nasıl güldürdüğünü konuşacağız. Eninde sonunda, kendi cinsine ihanet ediyor gibi hissetmeden, ağız dolusu gülmenin yollarını açmaya çalışacağız. Birkaç parça video izleyip güleceğiz. Belki biraz da kendimizle dalga geçeriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder